Antje Grobbe-Mink
* 6 maart 1921 † 1 juni 2013
De oma van Sandra was een bijzonder mens, tot de laatste dag. Gisteren besloot ze dat het genoeg was. Met iedereen sprak ze nog een paar woorden, de hele groep bracht ze nog aan het lachen. Met Sandra besprak ze dat er veel mis is op de wereld, ze moest maar een mooi en gezellig leven hebben. Ze besefte zich dat Sandra veel op de weg zit, “wees maar voorzichtig”.
Nadat alles gezegd was ging ze slapen, een diepe slaap. Vanmorgen blies ze haar laatste adem uit. Alles was verlopen zoals ze zelf geregisseerd had. Jarenlang leefde ze een teruggetrokken bestaan, niemand wilde ze tot last zijn: en dat is gelukt. Het feit dat ze ziek was wist ze wel degelijk, maar dat mocht verder niemand weten. Ook de huisarts niet, daar is ze nooit geweest.
De crematie zal in besloten kring plaatsvinden. Alleen met kinderen en kleinkinderen en de partners daarvan. Totaal 11 mensen; de hele familie. Er is geen plechtigheid, de rit van het mortuarium naar het crematorium zullen we begeleiden. Hierna is er een kort samenzijn, met wat muziek. Geen woorden, na afloop drinken we nog een borrel in het huis van oma en gaan we uit eten. Dat was haar wens!
Later zal de as verstrooid worden. Het was een bijzonder mens, Sandra had een hele bijzondere oma. Er zijn veel goede herinneringen, daar zullen we het mee moeten doen. Maar het is goed zo.
Komp wel, ’t komp wel goed
Uuteindelijk weten we ’t best
Komp wel, ’t komp wel goed
Hoop stärft ’t lest